Geschiedenis

Het Huis

Het Park

Beheer

Bezichtiging

Nieuws

Adres/Contact

Foto's

Nieuws van Huis te Manpad 2013
of 2010, 2011, 2012, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022

Harm Botman (1952-2012)

Een jaar geleden, in de maand december overleed fotograaf, drukker en vogelliefhebber Harm Botman.

Eén van zijn laatste projecten was het in kaart brengen van de duinen van Zuid-Kennemerland. Dat deed hij met een eigengemaakt vliegtuigje met camera, een 'drone'. Gelijk een vogel die over het gebied vliegt.

Op een mooie decemberochtend vliegt hij over de Manpadslaan, en maakte hij bijgaande foto van Huis te Manpad. De lindenbomen zijn al kaal, de eiken staan nog in het blad. De bewoners zijn thuis.

Geboren en getogen op het nabijgelegen Woestduin, gelegen aan de Manpadslaan, kende Harm Botman dit gebied op zijn duimpje.

(december 2013)

Restauratie van het naambordje

Niet dat Huis te Manpad niet te vinden was, maar op de formele, centrale toegangspoort hoort de naam duidelijk zichtbaar te zijn. De tand des tijds had de aanduiding op de beide pilaren aangetast. Vandaar dat Snoep & Vermeer, het gespecialiseerde bedrijf in restauratie van natuurstenen ornamenten, dit najaar gevraagd werd om het op te knappen.

En niet met een verfje van de HEMA, maar met de juiste materialen behorend bij de uitstraling van de buitenplaats. Eerst schoonkrabben, een basislaag aanbrengen en daarop de uiteindelijke afwerking, zorgvuldig aangebracht met een penseel. Een precies werkje.

(november 2013)

Oktober is wijnmaand

Maar van deze druiven wordt geen wijn gemaakt, dat zou zonde zijn. Deze mooie trossen, opgekweekt door de tuinbaas van Huis te Manpad, zijn een sieraad bij elke dis. De druiven zijn heerlijk zoet, een ware delicatesse.

In de druivenkas staan twee druivenstokken van het ras Frankenthaler, de blauwe. Eén is inmiddels meer dan 140 jaar oud. Dankzij de zorgvuldige 'verpleging' door de tuinbaas is deze plant nog springlevend. Deze verzorging bestaat niet alleen op het juiste moment bemesten, maar ook het snoeien, het opbinden van de druivenranken en het luchten van de druivenkas (meeldauw ligt op de loer). En dan ook nog het krenten in de zomer: het dunnen van de bessen per tros.
Dan alleen leidt dit tot bovenstaand resultaat.

Blauwe Frankethaler

De druif is van een oud ras, en vanuit Boedapest via Duitsland naar Huis te Manpad gekomen. Maar inmiddels wordt ze wereldwijd geteeld tot in Amerika aan toe, vooral in de koude kas.

De meestal kegelvormige, grote, breedgeschouderde trossen krijg je niet zomaar, er moet vaak tweederde van de bessen worden weggeknipt (binnenin de tros), zodat de andere bessen kunnen uitgroeien tot het gewenste formaat.

Tuinbaas Hunter, werkzaam op Lambton Castle in Noord-Engeland, kweekte een tros die bijna 10 kilo (21 engelsche ponden) woog. Dat record gaat wellicht verbeterd worden!

(oktober 2013)

Hoe het groeide

Dat het voorjaar zo koud was, dat zijn we bijna vergeten. De zomer heeft veel goed gemaakt. Het werd net op tijd warm (en geen nachtvorst meer) zodat de appels, peren en al het ander fruit zich perfect konden ontwikkelen. De bramenstruiken buigen onder de vele vruchten en de appels aan de soms nog jonge bomen beginnen al te kleuren, de druiven in de kas zijn bijna rijp. Nog een paar weken en vermits het niet gaat stormen en ze voortijdig al vallen, dan kunnen ze voorzichtig geplukt worden. Dat wordt weer vele potten appelmoes en bramenjam voor de beheerders van Huis te Manpad!

Landsberger reinette
Op de foto nog een jonge laagstamboom van het ras Landsberger reinette. Een appelras ontstaan rond 1850 in Landsberg, een stad aan de rivier de Warthe, een zijrivier van de Oder in het westen van Polen, toen behorend tot het Duitse Brandenburg.
Het appelras, met mooie, middelgrote, lichtgroene tot bronskleurige, sappige appels, is nogal gevoelig voor fruitkanker en dat is wellicht de reden dat deze tegenwoordig niet meer commercieel geteeld wordt. De smaak wordt omschreven als zachtzuur.

(september 2013)

Koop bezegeld!

Op een stralende vrijdagochtend werd de koopoverdracht van de bollengrond, gelegen tegenover Huis te Manpad, getekend.

In het midden de notaris, links de vertegenwoordigers van de Stichting Nelis-van Dril en rechts de secretaris en voorzitter van de Stichting Huis te Manpad. Dit alles vond plaats in de fraai gedecoreerde zaal van Huis te Manpad.

De Stichting Huis te Manpad gaf de garantie dat het stuk grond nog minstens tien jaar als agrarisch terrein, bollenland, zal worden beheerd. Tevens zal men proberen het originele hek, dat door onverlaten gestolen is en nu elders in Heemstede staat, weer terug te krijgen. Aan beide zijkanten van het hek behoren twee stenen zitbanken te staan. Eéntje is daarvan verdwenen en ligt waarschijnlijk onder het maaiveld in het terrein. Ook die zal worden opgespoord en in oude luister hersteld worden, zo deelde de heer Gunning, de voorzitter van Stichting Huis te Manpad mede.

(juli 2013)

Huis te Manpad koopt de 'overtuin' weer terug

Op 5 juli wordt de 'overtuin', het stuk grond tegenover Huis te Manpad aan de Herenweg, overgedragen aan de Stichting Huis te Manpad. Met deze aankoop wordt een oude relatie hersteld en daarmee vrij uitzicht gewaarborgd. Dit deel, een vergraven strandwal, ook wel geestgrond genoemd, is één van de laatste stukken agrarisch onroerend goed in de gemeente Heemstede, waar eeuwenlang op verscheidene plekken bollen werden geteeld en landbouw werd bedreven.
Notaris Mr A.J. Hoogendoorn uit Haarlem zal de akte van overdracht geheel belangeloos te passeren, de heren Dessing en Dröge verlenen voor deze gelegenheid gastvrijheid in hun woning, het Huis te Manpad.

Huis te Manpad
Van 1767 tot 1953 was de buitenplaats Manpad eigendom van de doopsgezinde familie Van Lennep. In 1953 kocht Mr Jan Visser, ambassadeur van Nederland in Zweden, de buitenplaats en bracht het onder in de stichting Huis te Manpad. Het bestuur van de stichting bestaat uit vrijwilligers met een warm hart voor cultuurbehoud. Het buitenhuis wordt bewoond en is niet vrij te bezichtigen. Het omliggende park is op vaste tijden onder leiding van een gids te bezoeken.

Bollenland
Het bollenland tegenover Huis te Manpad kocht bollenkweker Piet Nelis in 1975 van de familie van Lennep voor bollenteelt. Het echtpaar Nelis en van Dril, liet het gebied na aan de goede doelenstichting: Stichting Nelis-van Dril, die actief is op sociaal en cultureel gebied in de regio Zuid-Kennemerland. Zij verkoopt het nu terug aan Stichting Huis te Manpad.

Behoud cultureel erfgoed en landschap in de regio
Beide stichtingen (Stichting Huis te Manpad en Stichting Nelis-van Dril) zijn erg verheugd dat zij elkaar hebben weten te vinden in de doelstelling om dit unieke open stuk agrarisch gebied te behouden voor de regio. Het land zal voorlopig verhuurd blijven aan een bollenboer en de opbrengst komt ten goede aan de restauratieprojecten van de Stichting Huis te Manpad.

Bestuur Stichting Huis te Manpad
(juni 2013)

Groenpootruiter

Het betreffende bollenveld werd in augustus 2009 onder water gezet, een beheermaatregel. Diverse steltlopers profiteerden hiervan, onder meer deze Groenpootruiters.

Foto Groenpootruiter (crop): Rob Buiter

Buitenplaats Huis te Manpad op RTV N-H!

Op dinsdag, 28 mei, was NH Live, met een TV uitzending van RTV Noord-Holland te gast op Huis te Manpad.

Achtergrond van de uitzending is dat Minister Blok besloten heeft een aantal rijksmonumenten af te stoten. RTV-NH maakt van vier monumenten in de provincie een documentaire. Eén van die monumenten in Noord-Holland is de Naald aan de Manpadslaan.

Rondleider Mieke Wilmink en bestuurslid Jos Teeuwisse geven tekst en uitleg over Huis te Manpad.

Helaas heeft RTV-NH de uitzending niet meer op haar website staan.

Wilt u meer weten over De Naald? Lees dan het artikel in het Weekblad van Zuid-Kennemerland uit 2010. Klik hier (pdf).

(28 mei 2013)

Oranje op Huis te Manpad

In de zoomrand van het bos groeit en bloeit het Look zonder look, tezamen met de Pinksterbloemen -die in grasland groeien- zijn het de waardplanten van het Oranjetipje (Anthocharis cardamines). Het vrouwtje zet op die planten haar eitjes af waaruit het rupsje komt. Het rupsje doet zich te goed aan de plant, en eet zich helemaal rond. Maar voordat de eitjes worden afgezet, moet er eerst gepaard worden.

Het vrouwtje (zonder oranjevlekken op haar vleugels) ziet het mannetje (mét oranjevlekken), foto links boven.
Ze kromt haar achterlijf omhoog en geeft daarmee een reukspoor af, het mannetje heeft het snel in de gaten (foto rechtsboven).
Het mannetje raakt helemaal in extase en vliegt direct op zijn doel af (foto linksonder).
Waarna de paring kan plaatsvinden. (foto rechtsonder). Nu nog de juiste plant vinden.

(30 april 2013)

Wild probleem

In de Amsterdamse Waterleidingduinen heeft men een probleem met de damherten, zo lijkt het. Om ze binnen het duingebied te houden, heeft Waternet een groot hek geplaatst om het hele duingebied.

De reeën zijn de damherten in de duinen ontvlucht en zitten tegenwoordig vooral op de landgoederen. Zowel langs de binnenduinrand als op de strandwallen.

Ook op Huis te Manpad komen reeën voor. Daar vreten ze aan de jonge twijgen op de kapvlakte. Een beetje vraat is niet erg, maar ze frusteren nu de hele, jonge opslag.

Vandaar dat er afgelopen maand rondom de kapvlakte stroomdraad gespannen is. Niet om de herten binnen te houden, maar om ze juist buiten te sluiten. En zo heeft ieder zijn eigen probleem, en de gekozen oplossing.

(april 2013)

Voorjaar breekt aan!

De voorjaarsmaand maart is nog geen week oud, of de hogere temperatuur zorgt voor een explosie aan kleur in het park van Huis te Manpad.

Wilt u alles weten van de stinsenplanten, de vroege voorjaarsbloeiers zoals sneeuwklokjes, crocus, winterakoniet? Ga mee op een excursie komende zaterdag of dinsdag. De beukenlaan is een geel/wit tapijt. De eerste scilla's zijn ook al te bewonderen. Het bos ziet wit van de sneeuw... klokjes.

Het is echt genieten!

(maart 2013)

Snoeien doet groeien

Nog even en de tuinbaas begint weer met snoeien. Leifruit kent een zeer specifieke wijze van snoeien, waarbij met name bij jonge, nieuwe bomen het in eerste instantie om de opbouw van de boom gaat en zeker niet om het fruit.
Eind vorig jaar is de restauratie van de hoge fruitmuur voltooid en zijn er nieuwe fruitboompjes geplant. Tegen de hoge muur is een raster geplaatst waarlangs de jonge twijgen geleid zullen worden. Het zal nog een groot aantal jaren duren voordat er van deze bomen weer geoogst kan worden.

(maart 2013)

Gouden Eeuw

In het Amsterdam Museum is sinds december 2012 een speciale tentoonstelling over De Gouden Eeuw, proeftuin van onze wereld. In de 17e eeuw floreerde de Nederlandse economie. Het was de periode met vele ontwikkelingen, waaronder ook die van het ontstaan van buitenplaatsen zoals Huis te Manpad.

Deze fraaie tentoonstelling geeft een goed beeld van die periode gebruikmakend van oude schilderijen en moderne presentatietechnieken. Meer weten? Kijk op de website van het Amsterdam Museum (hier), en bezoek het museum aan de Kalverstraat in Amsterdam. De tentoonstelling duurt tot 31 augustus 2013.

foto: Amsterdam Museum

(februari 2013)

De geologische ligging van Huis te Manpad

Vorig jaar is een eenvoudige routekaart van de omgeving van Huis te Manpad aan deze website toegevoegd. klik hier.

Net zoals een oude buitenplaats moet ook een informatieve website regelmatig onderhoud hebben en een kaart ontbrak nog. Niet dat we vorig jaar gebrek aan belangstelling hadden: in het jaar van de buitenplaatsen is Manpad én de website veelvuldig bezocht.

Nu is het aardige van zo'n kaart dat je daarop ook de ondergrond kan laten zien: de geologie van het gebied. En als we dan datgene wat op de ondergrond staat weghalen zoals het bos, de weilanden en de bebouwing, dan zien we dat Huis te Manpad voor een deel op de strandwal ligt (tot en met het Grote huis) en een ander deel op de strandvlakte (de vijver achter het huis), het venige gebied.
Het donkergele is de strandwal, het lichtere geel het duinzand van de jonge, kalkrijke duinen. Paars/bruin het veen.

Geen schokkend nieuws: als u het park van Huis te Manpad bezoekt, kunt u het zelf waarnemen. Maar de consequenties van de verschillende bodemsoorten, dat is interessant. Ze worden u door de gids tijdens de rondleiding uitgelegd.

Begin februari zullen de rondleidingen weer starten (zie hieronder). De gidsen kunnen niet wachten, en u? Voor de route: klik hier.

(januari 2013)

Huis te Manpad, een bezoek meer dan waard

De buitenplaats Huis te Manpad aan de Herenweg 9 te Heemstede opent vanaf zaterdag 2 februari haar poorten.

Huis te Manpad is een eeuwenoude buitenplaats en behoort tot de mooiste historische parken in Nederland met goed bewaarde overblijfselen van tuinaanleg uit de zeventiende eeuw. Vooral de slangenmuur met fraai leifruit is bekend. Deze muur is de langste in zijn soort in Europa.

In het vroege voorjaar kunt u genieten van de buitengewoon rijke stinsenflora die op Manpad is te bewonderen. Deze verzameling knol- en bolgewassen profiteert van het licht op de bosbodem in de periode dat de bomen nog kaal zijn. Winterakoniet is vaak de eerste bloeier. Maar ook verder in het seizoen heeft Manpad steeds weer iets bijzonders te bieden.

Het afgelopen jaar zijn alle beelden en vazen gerestaureerd en vormen ze een fraai element in het park en rond de huizen. Verder is er een begin gemaakt met de vervanging cq verjonging van het bijzondere leifruit langs de diverse muren. Het is de moeite waard om hier nader kennis mee te maken. Zie voor verdere openstelling de pagina Bezichtiging.

Stichting Huis te Manpad

Nieuws van 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023