Tekening A. Speelman 1741
| -
Lanen op dit soort historische buitenplaatsen als Huis te Manpad werden vroeger meestal ook in een keer geveld en dan in een keer opnieuw ingeplant, zodat geen rommelig beeld ontstond van bomen van erg verschillende diktes en lengtes in de laan, wat afbreuk zou doen aan het laan effect;
Dat is in dit geval temeer van belang omdat deze laan onderdeel was van het in 1741 ontworpen octant (zie plaatje) en daarom als zodanig herkenbaar moet blijven;
-
Door nu in een keer te vellen konden we bijna al het hout afvoeren, want nu had het zin om rijplaten in de lanen te leggen en de extra brug naar de Herenweg, sterk en breed genoeg voor de vrachtwagens met stammen. Daardoor kon het hout naar de zagerij waar er planken e.d. van gezaagd worden. Dat kan niet als er zo nu en dan een boom omvalt of geveld moet worden. De gevallen/gevelde boom moet dan ter plaatse klein gezaagd worden (want er zijn geen rijplaten en er is geen brug om de boom over af te voeren want is voor één boom ook wel erg duur), wat veel tijd kost en van de dan gezaagde plakken is vrijwel geen nuttig gebruik mogelijk, dan hoogstens als brandhout.
Ook vroeger was het de bedoeling om zo hoogwaardig mogelijk gebruik van het hout te maken vanwege de hogere opbrengst. Lanen waren er niet alleen voor het mooi maar ook voor de opbrengst.
Een bijkomend positief effect van het nuttig gebruik van het hout is dat daarmee de CO2, die de boom in de afgelopen 150 jaar heeft vastgelegd voor langere tijd in het hout vastgelegd blijft. Bij verbranden gaat het meteen weer de lucht in.
- Als je de oude bomen laat staan tot ze vanzelf omvallen of velt vanwege gevaar voor de wandelaars, te midden van de nieuw geplante eiken op de opengevallen plaatsen, staan deze nieuwe bomen in de weg of krijgen de vallende boom over zich heen, waardoor je weer opnieuw moet beginnen en dat is zonde van de tijd en het geld. Dit zal vroeger ook een reden geweest zijn om de laan in een keer te vernieuwen;
|
