Geschiedenis

Het Huis

Het Park

Beheer

Bezichtiging

Nieuws

Adres/Contact

Foto's

'Manpadicae quercus aviumque habitacula fagi
et domui tiliae tegmina grata meae...'

Eerste dichtregel van 'Aan de bomen van het Manpad'
David van Lennep, 15 juli 1849

Een wandeling door het park betekent een stap in het verleden. Na elke bocht of wending verandert het uitzicht, precies zoals de ontwerpers van de Engelse landschapsstijl het bedoeld hebben. Met doorkijkjes, tussen bomen of de weerspiegeling in het water. Het Huis te Manpad straalt rust en allure uit. En dat langs de drukke Herenweg, midden in de Randstad.

De restanten van de Franse landschapsstijl zijn nog waarneembaar met de symmetrie op het voorplein en de zichtas over de wildbaan. De sculpturen in het park geven deze buitenplaats net even meer cachet dan de tuin van de buren. En dat was nu ook precies de reden om ze hier te plaatsen.

Knolletjes en bolletjes werden van heinde en verre gehaald om het park te verfraaien. Een rijke natuur aan stinzenplanten, zoals scilla's, anemonen, sleutelbloemen, is het gevolg.

In de boomgaard met vele hoog- en halfstamfruitbomen staat een druivenkas met een wijnrank (Frankenthaler) die heerlijke vruchten geeft.

De slangenmuur is een bezienswaardigheid op zich. Tegen deze kronkelende muur, gebouwd tussen 1720 en 1740, staan hele oude fruitboomrassen. Die bomen zijn in een hele specifieke leivorm gesnoeid. Het is de langste slangenmuur van West-Europa, meer dan 200 meter.

De grote bessenkooi, waarin onder meer aalbessen, Japanse wijnbes en aardbeien staan, zorgt ervoor dat de vogels buiten blijven, in plaats van binnen.

Van de inheemse flora is het Groot Springzaad (Impatiens noli-tangere) een kenmerkende plant, gebonden aan het vochtige, venige milieu van de strandvlakte.
Dat er orchideeën jaarlijks bloeien, wijst op succes in het beheer van de schrale, vochtige graslanden.

Meer op internet lezen over...
Engelse landschapsstijl    Baroktuin    Stinzenplanten    Slangenmuur